آسیای شرقیآمریکاامنیتامنیت بین‌المللنظامی-تسلیحاتیهسته‌اییادداشت راهبردی

کره شمالی در دام ماجراجویی‏‌های ترامپ

دونالد ترامپ رئیس جمهور ماجراجویی است که از همان ابتدای ورود به انتخابات ریاست جمهوری آمریکا تاکنون، که بیش از هفت ماه از حضورش در کاخ سفید می‏‌گذرد، شعارها و مواضع هنجارشکنانه و تحریک‏‌آمیزی نسبت به بحث‏‌های مختلف سیاست داخلی و خارجی ایالات متحده آمریکا و نیز برخی از مسائل مهم بین‏‌المللی داشته است. با این حال، وی در بیشتر موارد نتوانسته شعارها و مواضع خود را پیش ببرد و مجبور به عقب‏‌نشینی شده و یا دچار سردرگمی است.

ناکامی در لغو بیمه درمانی اوباما (Obamacare)، ایجاد دیوار در مرز مکزیک، وضع تعرفه‏‌های بالا بر واردات به‏‌ویژه از چین و بازنگری در توافق هسته‌‏ای ایران (برجام)، عقب‌‏نشینی از مواضع سابق در مورد ناتو، اتحادیه اروپا، روسیه و شرق آسیا و همچنین سردرگمی در برخی موضوعات دیگر مانند مسائل خاورمیانه، مهاجران و … از جمله نمونه‏‌های بارز در این مورد به شمار می‏‌روند.

ترامپ در مواردی که موفق به اجرای تفکرات و شعارهای خود شده نیز با انتقادات فراوان مواجه بوده و منزوی شده است. نمونه بارز آن، خروج از پیمان آب و هوایی پاریس بود، که باعث رنجش جهانی به‌‏ویژه در میان نزدیک‏ترین متحدان ایالات متحده شد. تنها در یک مورد رئیس جمهور ماجراجوی آمریکا توانسته با موفقیت دستورکار خود را بر اساس اجماع داخلی و بین‌‏المللی پیش ببرد و آن بحث کره شمالی است.

کره شمالی همیشه مغضوب همه دولت‏های آمریکا و مورد انتقاد و فشار جامعه بین‏‌المللی بوده است، اما با وجود این، موفقیت دولت ترامپ در تشدید فضای امنیتی‏ علیه این کشور و ایجاد اجماع داخلی و جهانی در برخورد با پیونگ‏‌یانگ موضوع مهمی است. اما آیا این موفقیت واقعاً دستاورد سیاست خارجی ترامپ است؟ تردیدی نیست که ترامپ فرد چالش‌‏طلبی است و نشان داده است در برانگیختن و تحریک دیگران مهارت و جسارت بالایی دارد.

با این حال، وی در موارد کمی توانسته از این ویژگی‏‌ها و توانایی‏‌های خود برای پیشبرد شعارها و مواضع خویش بهره گیرد؛ که مهم‏ترین آن، موضوع کره شمالی است. در هیچ مورد دیگری ترامپ به این اندازه در ایجاد فضای لازم و مناسب برای برخورد با موضوعات دستورکار سیاست خارجی خود موفق نبوده است. ترامپ نسبت به دیگران و حتی متحدین نزدیک آمریکا نیز مواضع چالش‏‌برانگیز و تحریک‏‌آمیزی داشته است، اما نه تنها نتوانسته موفق شود اهداف و نیات خود را پیش ببرد، بلکه در موارد بسیاری تنها مانده و منزوی شده است.

بنابراین، به‌‏نظر می‏‌رسد تشدید فضای امنیتی علیه کره شمالی و فشار گسترده‌‏تر علیه این کشور بیش از آنکه دستاورد دولت ترامپ باشد، به مسائل دیگری برمی‌‏گردد. مهم‏ترین نکته در این مورد، نوع پاسخ پیونگ‌‏یانگ به ماجراجویی‏‌ها و چالش‏‌طلبی‏‌های عمدتاً لفظی ترامپ است. ترامپ مواضع تند و بی‌‏پروایی علیه بسیاری از کشورها داشته است و همچنان به برخی از آن‏ها نیز ادامه می‏‌دهد، اما تجربه نشان می‏‌دهد اینکه مخاطبان مواضع وی چگونه به او پاسخ دهند بسیار مهم است.

افراد با ویژگی‏‌های شخصیتی چالش‌‏طلب و ماجراجو، هویت و وجود خود را در ایجاد چالش و ماجراجویی تعریف می‏‌کنند و زمانی موفق می‌‏شوند که دیگرانی به سخنان و اقدامات آن‏ها پاسخ مثبت دهند و با آن‏ها وارد چالش شوند. کسی که به رفتارها و اقدامات این‏گونه افراد پاسخ مثبت دهد، در واقع خود را در دام آن‏ها انداخته است.

کره شمالی به چالش‏طلبی‌‏ها و ماجراجویی‏‌های ترامپ پاسخ مثبت داده است و این نیز عمدتاً به دلیل برخی ویژگی‏‌های مشترک شخصیتی رهبر پیونگ‏‌یانگ با رئیس جمهور ایالات متحده آمریکاست. چنین روند و تقابلی می‌تواند هزینه بسیار سنگینی برای مردم هر دو کشور و جهان داشته باشد. اجتناب از افتادن در چنین روندی شرط عقل است و لازمه حکومت‌داری در جهان امروز به شمار می‌آید. پاسخ افراد ماجراجو و چالش‌طلب باید نه در میدانی که آن‌ها ترسیم کرده‌اند، بلکه باید در میدان و با ابزاری و سازوکاری داد که نقطه پاسخ‌دهنده است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا