آسیای غربیامنیتامنیت منطقه‌ایدسته بندی نشدهروسیهمنطقه‌اییادداشت راهبردی

بازی روسیه در خاورمیانه

باری بوزان و الی ویور معتقدند ویژگی اصلی الگوی دشمنی و منازعه در خاورمیانه، همچون الگوی دوستی در این منطقه، «پیچیدگی و چندبعدی بودن» است.[۱] از نظر آن‏ها «در خاورمیانه برای هر بازیگری، چه محلی چه جهانی، حمایت از یک بازیگر دیگر در مقابل دشمن مشترک بدون تهدید کردن همزمان طرف سوم دارای رویکرد دوستانه، مشکل است».[۲] بوزان و ویور در تبیین این پیچیدگی معتقدند خاورمیانه از یک سو، نمونه تقریباً کاملی از یک مجموعه امنیتی منطقه‌‏ای کلاسیک و دولت‏‌محور نظامی- سیاسی است و از بسیاری جهات ساختار و رفتاری شبیه اروپای قرن نوزدهم دارد و از سوی دیگر، مداخله قدرتمند خارجی در پویش‏های امنیتی آن و همچنین، آمیختگی و متقاطع‏‌بودن احساسات ضدغربی، ضدصهیونیستی، اسلامی و ناسیونالیسم عربی اجرای سیاست‏های موازنه قدرت (که عامل ثبات‏‌بخش در مجموعه‏‌های امنیتی کلاسیک و دولت‏‌محور سیاسی- نظامی است) را برای دولت‏های محلی و قدرت‏های مداخله‏‌گر فوق‏‌العاده دشوار کرده است.

به دلیل این وضعیت پیچیده، هر قدرت بیرونی که وارد معادلات و مسائل خاورمیانه می‏‌شود معمولاً نمی‌‏تواند بی‏طرف باشد و لاجرم با دوستان و دشمنانی مواجه خواهد شد؛ که البته تجربه نشان داده است دوستی و دشمنی‏‌شان ممکن است پرنوسان باشد (به دلیل همان پیچیدگی الگوی دوستی و دشمنی در خاورمیانه). فدراسیون روسیه که در سال‏های اخیر برای اولین بار بعد از جنگ سرد به‌‏طور جدی‌‏تری وارد مسائل و چالش‌‏های خاورمیانه شده است، در سیاست‏های خود طی چند سال گذشته تلاش کرده است منطق پیچیده الگوی دوستی و دشمنی در خاورمیانه را با تعامل و همکاری همزمان با همه بازیگران و قدرت‏های منطقه دور بزند. در این راستا، درب کاخ کرملین همیشه بر روی مسئولان و مقامات همه کشورها و بازیگران خاورمیانه باز بوده است.

روس‏ها با ایران و نیروهای محور مقاومت در سوریه علیه گروه‏‌های جنگجو و مخالف اسد می‏‌جنگند؛ روابط دیپلماتیک و اطلاعاتی گسترده‏ای با اسرائیل دارند؛ در برابر اقدامات تجاوزکارانه اسرائیل در هدف قرار دادن نیروهای جبهه متحد حکومت سوریه سکوت می‏کنند؛ حاضر می‌‏شوند به ترکیه پیشرفته‏‌ترین سیستم دفاع موشکی خود یعنی اس ۴۰۰ را بفروشند؛ با حضور سفیر عبد ربه منصور هادی به‏عنوان نماینده قانونی کشور یمن در مسکو موافقت کرده‌‏اند[۳]؛ از امکان همکاری استراتژیک با امارات متحده عربی دم می‏زنند[۴]؛ با اردن و اسرائیل در مورد منطقه کاهش درگیری در جنوب سوریه توافق کرده‌‏اند[۵]؛ با دولت مصر رابطه بسیار خوبی دارند؛ در مناقشه میان قطر و عربستان سعودی اعلام بی‏طرفی کرده‌‏اند؛ برای همکاری‏های اقتصادی و انرژی با قطر اهمیت بسیار زیادی قائل‏ا‌ند[۶]؛ عربستان سعودی را دروازه ورود به خاورمیانه می‏‌بینند[۷]؛ و…

این رویکرد روسیه نسبت به خاورمیانه ریشه در عمل‌گرایی سیاست خارجی مسکو دارد؛ عمل‌گرایی که دمیتری ترنین، کارشناس برجسته مسائل روسیه، آن را این‏گونه تشریح کرده است: «در حالی که ژئوپلیتیک اوراسیا عمق استراتژیک روابط خارجی تزارها و پیشبرد اهداف ایدئولوژیکی جهانی در کانون برنامه‏‌های رژیم کمونیستی شوروی قرار داشت، دل‌مشغولی روس‏‌های امروزی، خود روسیه است».[۸] اما روسیه با بازی عمل‌گرایانه خود در خاورمیانه چه اهدافی را دنبال می‏‌کند؟ به‌‏نظر می‌‏رسد روس‏ها با دور زدن الگوی دوستی و دشمنی در خاورمیانه و همکاری با همه بازیگران این منطقه، تلاش می‏‌کنند اهداف و منافع زیر را پیگیری نمایند.

۱-روس‏ها منافع سیاسی، امنیتی و نظامی مهمی در سوریه دارند و سعی می‏‌کنند این منافع را با کمترین هزینه ممکن حفظ کنند. در این راستا، تلاش روسیه بر آن است تا از ایجاد تنش در روابط خود با بازیگران منطقه که می‏تواند هزینه ماندن در سوریه و پیگیری اهداف و منافع مورد نظر را برای این کشور افزایش دهد، پرهیز نماید. تجربه جنگ در افغانستان در دوران شوروی به روس‏ها آموخته است که دیگران می‌‏توانند حضور نظامی آن‏ها در خارج را به چالشی علیه امنیت ملی روسیه تبدیل کنند.

۲-روسیه موافق ظهور یک قدرت برتر (هژمون) در منطقه خاورمیانه نیست؛ چون چنین قدرتی می‌‏تواند منافع روس‏ها را هم در خارومیانه، هم در آسیای مرکزی و قفقاز و حتی در مناطق مسلمان‏‌نشین روسیه به چالش بکشد. بنابراین، سیاست روسیه در خاورمیانه تقویت یک بازیگر در مقابل دیگری نیست، بلکه حفظ تعادل در روابط با کشورهای منطقه و موازنه میان بازیگران مختلف است؛ تا هیچ‏کدام نتوانند به موقعیت برتر دست یابند.

۳-روس‏ها می‏‌خواهند با داشتن رابطه خوب با همه بازیگران خاورمیانه، نفوذ خود را در منطقه با هزینه کم‏تری تقویت نمایند و در مقابل بازیگران بین‏‌المللی خاورمیانه به‏‌ویژه ایالات متحده آمریکا عرض اندام کنند. به هر حال، رهبران روسیه تمایل دارند حداقل در مسائل امنیتی و ژئوپلیتیکی جهان به‏‌عنوان قدرت موازنه‌‏گر در مقابل آمریکا شناخته شوند. با توجه به خلأها و فرصت‏‌هایی که برای بازیگری قدرت‏های فرامنطقه‏‌ای در خاورمیانه وجود دارد و همچنین کاهش میل آمریکا به مداخله مستقیم در این منطقه، روس‏ها شرایط را برای نقش‌‏آفرینی بیشتر در خاورمیانه مناسب دیده‌‏اند.

۴-بخش عمده‌‏ای از درآمدهای دولت روسیه وابسته به فروش نفت و گاز است؛ به‏‌طوری که کاهش قیمت این منابع نقش مهمی در افت و خیز منحنی تولید ناخالص داخلی این کشور دارد. بر اساس جدیدترین ارزیابی بریتیش پترولیوم، خاورمیانه در سال ۲۰۱۶ دارای بزرگترین ذخایر نفتی جهان (۴۷٫۷ کل ذخایر اثبات‏‌شده نفت جهان)، بیشترین تولید نفت جهان (۳۴٫۲ درصد تولید جهانی)، بزرگترین ذخایر گازی جهان (۴۲٫۵ درصد کل ذخایر اثبات‏‌شده گاز جهانی) و سومین تولیدکننده گاز جهان (۱۸ درصد تولید گاز جهان) بوده است.[۹] با توجه به این ظرفیت عظیم ذخایر فسیلی خاورمیانه و غلبه نگرش امنیتی بازیگران این منطقه بر نگاه اقتصادی به این ذخایر، روس‏ها باید به‏‌گونه‌‏ای رفتار کنند که مسائل امنیتی و رقابت‏های ژئوپلیتیکی در منطقه باعث بالا رفتن ظرفیت تولید نفت و گاز و کاهش قیمت این منابع در بازارهای جهانی نشود. در این راستا، مسکو هم باید از ایجاد تنش در روابط خود با بازیگران اصلی دارای این ذخایر در خاورمیانه پرهیز کند و هم سعی نماید از سطح تنش در روابط این بازیگران با همدیگر بکاهد. بنابراین، روس‏ها ناچارند در روابط خود با بازیگران مهم انرژی منطقه تعادل را رعایت کنند.

۵-تا سال ۲۰۱۶ فروش تسلیحات دومین منبع درآمد روسیه بوده و ۲٫۵ تا ۳ میلیون کارگر روسی معادل ۲۰ درصد مشاغل تولیدی این کشور در بخش صنعت دفاعی آن مشغول کار بوده‌‏اند.[۱۰] با توجه به اینکه خاورمیانه یکی از بزرگترین خریداران سلاح در دنیاست و سهم این منطقه از واردات سلاح بین ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ بر اساس ارزیابی‏‌ها ۲۹ درصد کل واردات جهانی سلاح بوده است[۱۱]، روسیه که دومین صادرکننده سلاح در جهان است (۲۳ درصد کل صادرات جهانی سلاح بین ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶)[۱۲] نمی‏تواند نسبت به بازار تسلیحات خاورمیانه بی‌‏تفاوت باشد. با توجه به حرکت هند و چین به‏‌عنوان دو خریدار عمده تسلیحات روسی به سمت خودکفایی در تولید تسلیحات و نیز مشکلات ناشی از کاهش قیمت نفت و تحریم‏‌های غرب علیه مسکو و همچنین بازار رو به رشد واردات تسلیحات در خاورمیانه که بین ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۶ میزان ۸۶ درصد رشد را تجربه کرده است[۱۳]، این موضوع اهمیت زیادی برای روس‏ها پیدا می‏کند. بر اساس ارزیابی‏‌ها، خاورمیانه و شمال آفریقا دومین منطقه بااهمیت برای صادرات تسلیحات روسی است و ۱۷٫۸ درصد از کل صادرات سلاح این کشور بین ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ به این منطقه بوده است.[۱۴]

۶-مسلمانان روسیه و همچنین مسلمانان کشورهای همجوار این کشور پاشنه آشیل امنیتی برای مسکو محسوب می‏‌شوند. در واقع، روس‏ها نسبت به رشد افراط‏‌گرایی اسلامی در کشورهای همسایه و در داخل که با ادعاهای تجزیه‌‏طلبانه نیز در هم آمیخته است، حساسیت زیادی دارند و آن را تهدیدی علیه امنیت ملی خود می‏‌دانند. چون خاورمیانه مهد اسلام سیاسی و افراط‏گرایی است و برخی کشورهای منطقه از ایدئولوژی‏های افراطی حمایت می‏‌کنند، مسکو نسبت به دستکاری احتمالی بعضی کشورهای منطقه در مناطق مسلمان‏‌نشین جنوبی و همجوار خود واهمه دارد. بنابراین، از واردشدن به فاز تنش‌‏های گسترده با بازیگران منطقه اجتناب می‏‌کند و سعی دارد روابط مناسبی با همه بازیگران منطقه داشته باشد.

در مجموع روسیه به دلایل فوق تلاش می‌‏کند از درگیرشدن در الگوی پیچیده دوستی و دشمنی در خاورمیانه پرهیز نماید و در این مورد نیز نسبتاً موفق بوده است؛ تا جایی که اسرائیلی‏‌ها به روسیه به‏‌عنوان «شریک خاموش»[۱۵] نگاه می‌‏کنند؛ ایرانی‏ها به‏‌دنبال روابط استراتژیک با روسیه هستند و حتی در مواردی سطح روابط کنونی با مسکو را استراتژیک می‌‏دانند؛ امارات متحده عربی به روابط استراتژیک با روسیه می‌‏اندیشد؛ محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان، که در اواخر می ۲۰۱۷ به روسیه سفر کرده بود گفت که «روابط عربستان سعودی و روسیه به سمت بهترین لحظات خود در همه زمان‏ها پیش می‏‌رود»[۱۶]؛ ترکیه و روسیه اعلام کرده‏‌اند که در پی تعمیق روابط استراتژیک هستند[۱۷]؛ و…

این موارد نشان می‏‌دهد روسیه تا حدود زیادی توانسته است کاری که هیچ قدرت فرامنطقه‏‌ای تا کنون نتوانسته در خاورمیانه انجام دهد را پیش ببرد. در حال حاضر هیچ بازیگری در خاورمیانه با روسیه دشمن نیست؛ البته وجود اختلافاتی میان روسیه و بازیگران مختلف در این منطقه قابل انکار نیست. با این حال، این اختلافات در سطح دشمنی نیست.

بنابراین، می‌‏توان گفت روسیه در دور زدن الگوی دوستی و دشمنی در خاورمیانه تا حدود زیادی موفق بوده است. اما آیا این موفقیت همیشگی خواهد بود؟ به‌‏نظر نمی‏رسد این‏گونه باشد. پیچیدگی الگوی دوستی و دشمنی در خاورمیانه می‌‏تواند هر لحظه شرایط متفاوتی ایجاد کند. نمونه بارز آن، هدف قرار گرفتن جنگنده روسی توسط جنگنده ترکیه در مرز سوریه و ترکیه در تاریخ ۲۴ نوامبر ۲۰۱۵ است که باعث تنش‏‌های شدیدی در روابط دو کشور شد. اما به هر حال، روس‌‏ها موفق شدند از آن اتفاق بگذرند که ثمره آن نیز روابط خوب مسکو و آنکارا در شرایط کنونی است.

[۱] باری بوزان و الی ویور، مناطق و قدرت‏ها، ترجمه رحمان قهرمان‏پور، پژوهشکده مطالعات راهبردی، ۱۳۸۸، ص ۱۰۴٫

[۲] همان، ص ۱۲۹٫

[۳] The Russian-Saudi rapprochement and Iran, http://www.aljazeera.com/indepth/opinion/2017/08/russian-saudi-rapprochement-iran-170817154056810.html

[۴] UAE, Russia consider strategic partnership, https://www.khaleejtimes.com/news/government/uae-russia-consider-strategic-partnership

[۵] Russia, Jordan agree to speed de-escalation zone in south Syria, https://www.reuters.com/article/us-mideast-crisis-jordan-russia/russia-jordan-agree-to-speed-de-escalation-zone-in-south-syria-idUSKCN1BM2A5, Israel, Jordan part of new, developing US-Russia deal on Syria ceasefire, https://www.timesofisrael.com/israel-jordan-part-of-new-us-russia-deal-on-syria-ceasefire/

[۶] Qatar and Russia to bolster economic ties, http://www.dw.com/en/qatar-and-russia-to-bolster-economic-ties/a-40299911

[۷] Russia sees Saudi Arabia as ‘gatekeeper’ to Mideast, https://www.al-monitor.com/pulse/originals/2017/09/russia-king-salman-visit-gatekeeper-mideast-strategy-syria.html

[۸] Dmitri Trenin, Russia Redefines Itself and Its Relations with the West, The Washington Quarterly, 30:2, 2007, p.95

[۹] BP Statistical Review of World Energy June 2017, https://www.bp.com/content/dam/bp/en/corporate/pdf/energy-economics/statistical-review-2017/bp-statistical-review-of-world-energy-2017-full-report.pdf

[۱۰] Russian defense industry production up 2.5% in 1Q09, http://sputniknews.com/russia/20090602/155148607.html

[۱۱] SIPRI, Increase in arms transfers driven by demand in the Middle East and Asia, says SIPRI, 20 February 2017

[۱۲] SIPRI, The state of major arms transfers in 8 graphics, 22 February 2017

[۱۳] SIPRI, Increase in arms transfers driven by demand in the Middle East and Asia, says SIPRI, 20 February 2017

[۱۴] Richard Connolly and Cecilie Sendstad, Russia’s Role as an Arms Exporter: The Strategic and Economic Importance of Arms Exports for Russia, Chatham House, March 2017

[۱۵] silent partner

[۱۶] The Russian-Saudi rapprochement and Iran, http://www.aljazeera.com/indepth/opinion/2017/08/russian-saudi-rapprochement-iran-170817154056810.html

[۱۷] Putin and Erdogan talk of ‘strategic partnership’ between Russia and Turkey, http://theduran.com/putin-erdogan-talk-strategic-partnership/

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا