زمینگردشگری و امنیت ملی در ایران: بهرهها و تنگناها
نویسنده: مراد کاویانی راد
امنیت پیشنیاز پیدایش، کارایی و پایداری جوامع انسانی و زیستگاههای آنهاست که سویهها و مقیاسهای پرشمار و درهمتنیدهای دارد و بهشدت متأثر از گفتمان حاکم بر ادراک محیطی کارگزاران نظامهای سیاسی است. بهرهگیری از جاذبههای گردشگری و جذب گردشگران با نگرش به نقشی که در اشتغالآفرینی، درآمدزایی و ایجاد امنیت در کشورها داشته در کانون توجه قلمروداران قرار گرفته است. در این میان، موقعیت جغرافیایی ایران در آفرینش و پردازش جاذبههای زمینگردشگری در سراسر کشور بهگونهای بوده است که میتواند در جذب گردشگر و تأمین امنیت پایدار این مناطق، ارائه تصویر بینالمللی بهتر، محرومیتزدایی و انسجام اجتماعی در کشور نقش مؤثری داشته باشد. این در حالی است که یک رشته برداشتهای فروکاستگرایانه از گردشگری و تداوم فشارهای بینالمللی بر کشور مانع از تحقق این کارکردها بوده است. نوشتار پیش رو بر آن است که ظرفیتهای گسترده زمینگردشگری ایران در جذب گردشگر را در پیوند با امنیت ملی بررسی و واکاوی کند.
ماهنگار دیدهبان امنیت ملی شماره ۱۴۱