فراخوان پژوهشی با موضوع «آموزش و پرورش و امنیت ملی»
پژوهشگر گرامی
باسلام و احترام
به اطلاع میرساند که پژوهشکده مطالعات راهبردی با توجه به جایگاه بنیادین نظام آموزش و پرورش در کشورداری و تامین پایدار امنیت ملی، این موضوع را به عنوان یکی از دستورکارهای پژوهشی سال ۱۳۹۸ انتخاب کرده است. لذا از تمامی پژوهشگران، اساتید دانشگاه و دانشجویان تحصیلات تکمیلی درخواست می‌کنیم مقالات خود درباره محورهای زیر را به آدرس ایمیل اعلام شده ارسال نمایند.
خاطر نشان می‌شود که مقالات ارسالی داوری شده و در صورت تایید در قالب کتابی باعنوان «آموزش و پرورش و امنیت ملی» منتشر خواهند شد. ضمنا مقالاتی که طبق معیارهای هیات تحریریه، نمرات ارزیابی بالا کسب کنند، در شماره‌های سال ۹۸ فصلنامه مطالعات راهبردی منتشر خواهند شد.
محورهای پیشنهادی مقالات به شرح زیر میباشند:
- نقش نظام آموزش و پرورش در بازتولید و تداوم سبک زندگی ایرانی- اسلامی
- نظام آموزش و پرورش و ثبات سیاسی
- نظام آموزش و پرورش و مدیریت شکاف نسلی
- نقش نظام آموزش و پرورش در بازتولید وتداوم هویت ملی
- نقش کارگزاران نظام آموزش و پرورش (آموزگار، دبیر و…) در انتقال هنجارهای بین نسلی
- کارگزاران نظام آموزش و پرورش و مشروعیت نظام‌های سیاسی
- نظام آموزش و پرورش و سرمایه اجتماعی
- نقش راهبردی آموزش و پرورش در اسناد بالادستی (قانون اساسی، سند چشم‌انداز، کنش‌های گفتاری امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری و…)
- رویکرد روسای جمهور به آموزش و پرورش: تحلیل محتوای سخنرانی‌های روسای جمهور در زمینه آموزش و پرورش[۱]
- نقش و جایگاه آموزش و پرورش در حکمرانی مطلوب
- ارزیابی انتقادی نظام آموزش و پرورش در ایران
- الزامات و ضرورت‌های تبدیل آموزش و پرورش به نهاد بنیادین در تامین امنیت ملی
- آموزش و پرورش و آسیب‌های اجتماعی.
لازم به ذکر است که محورهای فوق، صرفا جهت هدایت پژوهشها اعلام شده است و پژوهشگران می‌توانند موضوعات و عناوین دیگری را که در چارچوب نقش آموزش و پرورش در امنیت ملی قرار میگیرد، در دستورکار قرار دهند. البته پیشنهاد موکد این است که قبل از انتخاب موضوع، مراتب با مسئول دفتر تحقیقات در پژوهشکده مطالعات راهبردی هماهنگ شود.
شماره تلفن: ۸۸۹۱۲۸۷۴- ۸۸۹۱۲۸۷۴
ایمیل: Studiesstrategy.book@gmail.com
[۱] هدف از این مطالعه، صرفا توصیف دیدگاه دولت‌های مختلف نیست، بلکه استخراج روند سیاست‌های دولتی در زمینه آموزش و پرورش، شناسایی شباهت‌ها و تفاوت‌ها، ارزیابی انتقادی از مطلوبیت یا ناکارآمدی رویکردها و در نهایت ارائه الگو یا مدل مطلوب مدیریت آموزش و پرورش می‌باشد.
