حکمرانی شهری و مدیریت امنیتی اتباع خارجی در تهران
نویسنده: امین پرتو
حضور پُرشمار اتباع خارجی بهخصوص اتباع افغانستان در تهران سؤالات متعددی در رابطه با مدیریت انتظامی، اطلاعاتی، امنیتی و اداری این حضور پدید آورده است. با سقوط حکومت جمهوری تحت حمایت آمریکا در افغانستان و روی کار آمدن مجدد طالبان، مهاجرت افغانها به ایران وسعت بسیار بیشتری گرفت و اعداد تکاندهندهای از این مهاجرت ذکر شده است. با بحران اقتصادی روی داده در پاکستان هم مهاجرت اتباع این کشور به ایران هم وارد ابعاد میلیونی شده است. ترکیب این مهاجرتهای میلیون نفری با مشکلات از پیش انباشته شهر تهران و نیز افزایش مشکلات اقتصادی و اقلیمی در ایران، مسئله مدیریت امنیتی حضور این مهاجرین تازهوارد به کشور را بهصورت جدیتری مطرح ساخته است. در این میان سه رویکرد متفاوت در نحوه مواجهه با حضور اتباع افغانستان و پاکستان در پایتخت و در کل کشور وجود دارد. رویکرد خوشبینانه و باز به جد به دنبال اعطای اقامت و حتی شهروندی به تعداد پُرشماری از این افراد یا اکثریت آنان است. رویکرد بدبینانه و بسته با تأکید بر خطرات امنیتی ناشی از تغییر جمعیتی در ایران به سبب این حضور و نیز فقدان ظرفیت اقتصادی و اقلیمی ایران، خواستار برخورد جدی با این حضور است. رویکردی میانه (البته نه به معنی میانهروانه بلکه مابین این دو رویکرد) هم وجود دارد که معتقد به بهره جستن از فرصتهای حضور اتباع دو کشور مزبور و کاستن از خطرات آن است. نوشته حاضر بر این باور است فرصت اقتصادی ناشی از حضور این اتباع خارجی در تهران و کل کشور بسیار اندک و هزینه اقتصادی، امنیتی، اقلیمی و اجتماعی آن بسیار زیاد است و در نتیجه با افزایش شمار اتباع افغانستان و پاکستان در تهران، در میانمدت، کشور ایران دچار آثار ویرانگر راهبردی خواهد شد.
ماهنگار دیدهبان امنیت ملی شماره ۱۳۴