بایگانی دسته ی سال ۱۴۰۱

در شماره ۱۲۹ ماه‌نگار دیده‌بان امنیت ملی می‌خوانید:

◄ الزامات مواجهه نظام با جامعهٔ ایران پسااعتراضات / گروه مطالعات ایران
اعتراضات تابستان و پاییز ۱۴۰۱ که در بستری از کاستی‏‌های زمینه‌‏ای و عملکردی رخ دادند، هزینه‏‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی فراوانی بر نظام سیاسی و مردم وارد ساخته است. گستردگی و عمق آسیب‏‌ها و هزینه‌‏های مذکور، ضروری می‌‏سازد که مجموعه نظام برای جامعه پس از اعتراضات برنامه‌‏ای واقع‌‏بینانه و دقیق تدوین نموده و بلافاصله پس از بازگشت آرامش به جامعه، گام‌‏های اجرایی آن را آغاز نماید. نوشتار پیش رو، برخی از الزامات مواجهه و مدیریت جامعه پس از اعتراضات را مورد تأمل قرار داده است.
◄ اعتراضات و سرمایه اجتماعی در ایران/ سعید صادقی جقه
طبق یافته‌‏های اغلب پیمایش‌‏ها، پژوهش‌‏ها و تحلیل‏‌ها مؤلفه‌‏های مختلف سرمایه اجتماعی در ایران وضعیت مناسبی نداشته و در روندی کاهشی قرار دارد. در این یافته‏‌ها به موارد متعددی از تضعیف اعتماد نهادی و عمومی، ضعف شبکه‏‌های ارتباطی، عدول از ارزش‌‏ها و هنجارها در حوزه‌‏ها و سطوح مختلف زندگی اجتماعی، ضعف مشارکت عمومی و… اشاره شده است. در چنین شرایطی، اعتراضات ۱۴۰۱، پیامدهایی تأمل برای سرمایه اجتماعی ایرانیان به‌‏همراه داشته است. در برآورد پیش رو، آن دسته از تحولات سرمایه اجتماعی که با اعتراضات ۱۴۰۱ گره خورده، از آن ناشی شده، و یا در آن بازتاب یافته‌‏اند بررسی شده و توصیه‏‌هایی راهبردی برای تقویت سرمایه اجتماعی در کشور ارائه شده است.
◄ الزامات کنشگری و حکمرانی حزبی پس از نا‌آرامی‌های اخیر/ سید علی مرندی
این نوشتار به دنبال آن است که پس از ناآرامی‌های اخیر به وضعیت‌سنجی اصول‌گرایان و اصلاح‌طلبان به عنوان مهم‌ترین کنشگران حزبی بپردازد و همچنین وضعیت حکمرانی حزبی را بررسی کند. سپس به آسیب‌شناسی کنشگران و حکمرانی حزبی پرداخته و در نهایت بایسته‌هایی را به حکمرانان و کنشگران حزبی گوشزد کند.
◄ مسئله‌‏شناسی امنیت نرم در جامعه ایرانی / گروه مطالعات ایران
مسئله‌‏شناسی، در حوزه کشورداری، به منزله نخستین مرحله سیاست‏‌گذاری یا خط‏‌مشی‏‌گذاری به شمار می‏‌آید. در مقاله حاضر، علاوه بر شناسایی مسائل امنیت نرم جمهوری اسلامی، به اولویت‌‏بندی آن‏ها نیز خواهیم پرداخت.
◄ الزامات قضائی مدیریت ناآرامی‌ها/ پیمان حسنی
قوه قضائیه به عنوان یکی از سه قوه اصلی در ساختار سیاسی جمهوری اسلامی ایران، وظیفه پشتیبانی از حقوق فردی و اجتماعی و نیز تحقق بخشیدن به عدالت را بر عهده دارد. به حسب جایگاه و اهمیت ویژه این قوه در نزد قانون‌گذار، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران فصل یازدهم خود را به تبیین وظایف و مسئولیت‌های این قوه اختصاص داده است. در این نوشتار، ضمن پرداختن به وظایف قوه قضائیه در قانون اساسی، به الزامات قضائی مدیریت ناآرامی‌ها پرداخته شده و پیشنهاد‌هایی در این راستا ارائه می‌شود.
◄ بررسی بسترهای حقوقی فساد اداری و نارضایتی عمومی/ زینب عبدالله‌خانی
فساد اداری تأثیر جبران‌‌ناپذیری بر نارضایتی عمومی دارد. نارضایتی عمومی پشتوانه‌‌ی مشروعیت هرگونه ناآرامی است و مانند چک سفید امضا بر حق بودن هرگونه جنبشی را تضمین می‌‌کند. در این نوشتار آن دسته از بسترهای شکل‌‌گیری فسادهای اداری بررسی می‌‌شود که بدون منجر شدن به فساد، بر نارضایتی‌‌های عمومی تأثیر می‌‌گذارند.
◄ آسیب‌شناسی حکمرانی امنیتی در حوزۀ ورزش در جمهوری اسلامی ایران/ مسعود موسوی
نظر به اثرات مختلفی که ورزش می‌‏تواند از منظر ایجابی و سلبی بر امنیت ملی کشور داشته باشد، در مقاله حاضر به مهم‌‏ترین مسائل مبتلابه ورزش کشور طی ماه‌های اخیر می‌‏پردازیم. در این راستا، موضوعاتی چون ارتباط سیاست و ورزش، نقش بخش ورزش کشور در ناآرامی‏‌های اخیر و پیامدهای آن مورد بررسی قرار می‏‌گیرد.
◄ جنگ شناختی و اصول راهنمای آن در عصر اطلاعات/ فرزاد پورسعید
بر سر این انگاره که اطلاعات نام عصری است که ما در آن زندگی می‌کنیم، توافقی همگانی وجود دارد. در این مقاله، با تشریح ویژگی‌های عصر اطلاعات به عنوان بستر شکل‌گیری جنگ شناختی که امکان فراتررفتن و ارتقای جنگ روانی را فراهم کرده، به تبیین جنگ شناختی و اصول راهنمای آن در عصر اطلاعات می‌پردازیم.
◄ مسائل امنیتی مشترک جمهوری اسلامی ایران و کردستان عراق/ گروه مطالعات بین‌الملل
در یک سال اخیر میان جمهوری اسلامی ایران و منطقه اقلیم کردستان عراق، تشنج سیاسی و امنیتی چشم‌گیری وجود داشته است. این منطقه به سبب اینکه محل استقرار چند گروه مسلح کُرد ایرانی مخالف نظام است، محل دغدغه امنیتی برای جمهوری اسلامی ایران بوده است. به جز آن، نگرانی از تحرکات و اقدامات رژیم صهیونیستی در این منطقه، بدل شدن آن به عنوان پُلی جهت اقدامات ضد نظام، مواضع مقامات اقلیم به خصوص حزب دموکرات بارزانی و مسائل داخلی عراق و روابط حزب دموکرات با اتحادیه میهنی کردستان عراق که با ایران رابطه نزدیک‌تری دارد را هم باید به مجموعه این نگرانی‏ها اضافه کرد. هر اقدامی برای اتخاذ تصمیمات سیاسی، امنیتی و نظامی در رابطه با کردستان عراق باید با شناختی کامل از مسائل مشترک امنیتی این منطقه از این جهت صورت گیرد که عملاً دولت مرکزی عراق، حرف اول و آخر را در اقلیم نمی‏زند. ماهیت ساختار حکومت در عراق، نه فدرال که عملاً به شکل کنفدرال است و با توجه به سیاست خاص قدرت‌های بزرگ، این ماهیت کنفدرال و استقلال قابل‌توجه اقلیم تا مدت‌زمان نامشخصی در آینده همچنان باقی خواهد ماند.
◄ امنیتی‌سازی جمهوری اسلامی ایران در جامعۀ بین‌المللی: اهداف و سازوکارها/ محمود یزدان‌فام
بن‌بست در مذاکرات هسته‌ای، متهم شدن ایران به ارسال سلاح به روسیه در جنگ اوکراین، تداوم ناآرامی‌ها در داخل و راهپیمایی‌ها در خارج کشور به همراه تشکیل کمیته حقیقت‌یاب در شورای حقوق بشر سازمان ملل و اخراج ایران از کمیسیون مقام زن سازمان ملل رویدادهای مهمی هستند که نشان‌دهنده آغاز روند جدیدی است که از آن با عنوان امنیتی‎سازی یاد می‌شود. در این نوشته ضمن طرح مفهوم امنیتی‎سازی، سازوکارهای آن طرح و توصیه‌هایی برای خنثی‌سازی آن ارائه می‌شود.
◄ مواضع تروئیکای اروپایی در قبال تحولات داخلی ایران: دلایل و پیامدها/ علیرضا ثمودی
در این یادداشت ضمن اشاره به مواضع تروئیکای اروپایی در قبال تحولات داخلی ایران و مقایسه آن با مواضع آن در تحولات سال‌های ۱۳۹۶ و ۱۳۹۸، دلایل تغییر رویکرد اروپا و تندتر شدن مواضع تروئیکای اروپایی بررسی می‌شود.
◄ سیاست «نگاه به شرق» در پرتو تحولات اخیر در روابط ایران با چین و روسیه/ مهدی شاپوری
«نگاه به شرق» یکی از ایده‏‌های مهم سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران است که اغلب به‏عنوان جایگزینی برای غرب یا اهرمی در برابر غرب مطرح بوده است. در سال‏های اخیر و با توجه به شکل‏‌گیری و تشدید چالش‏ها و تنش‌‏هایی میان غرب با روسیه و چین از یک سو و جمهوری اسلامی ایران و غرب از سوی دیگر، بیش از گذشته به ایدۀ نگاه به شرق توجه شده و حتی تلاش شده است تا به نوعی استراتژی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران تبدیل شود. با این حال، به نظر می‏‌رسد «نگاه به شرق» نتوانسته انتظارات طرفداران آن و منافع ملی ایران را تأمین کند. تحولات غیرمنتظره سفر رئیس‌جمهوری چین به عربستان و اعلام همراهی چین با بسیاری از دیدگاه‏‌های کشورهای عربی به‏‌ویژه عربستان سعودی و امارات متحده عربی در مسائل منطقه‏‌ای و در رابطه با ایران، تلنگری برای هشیارشدن نسبت به کاستی‌‏های سیاست «نگاه به شرق» است. این نوشتار بر آن است که سیاست «نگاه به شرق» در شرایطی منافع ملی ایران را تأمین خواهد کرد که با «تعامل و تنش‌‏زدایی با غرب» همراه باشد. در غیر این‏صورت، هزینه‌‏های پیگیری «نگاه به شرق» زیاد و منافع آن کم خواهد بود.
◄ نگاه دیگران: تحولات سیاسی- امنیتی ایران از دید اندیشکده‌های خارجی/ همت ایمانی
تحولات داخلی ایران طی چند ماه گذشته از مهم‌ترین مسائل مورد توجه دولت‌ها، رسانه‌ها و افکار عمومی جهانی بوده است. در این نوشتار نگاه پنج اندیشکده‌ سرشناس خارجی به تحولات سیاسی-امنیتی ماه‌های اخیر ایران به ویژه اعتراضات تابستان و پاییز ۱۴۰۱ بررسی می‌شود و سپس پیشنهادهایی به نهادهای تصمیم‌گیر در سیاست داخلی و خارجی ایران ارائه می‌گردد.

در شماره ۱۲۸ ماه‌نگار دیده‌بان امنیت ملی می‌خوانید:

◄چهارچوبی روش‌شناختی برای بررسی ناآرامی‌های سیاسی ایران/ محمود یزدان‌فام
جامعه ایران بیش از یک ماه است درگیر ناآرامی‌های سیاسی گسترده است. چرایی شکل‌گیری این ناآرامی‌ها، روند تحولات و آینده آن برای همه کنش‌گران اهمیت زیادی دارد و آن‌ها به دنبال شناخت دقیق این پدیده هستند. این گزارش تلاش دارد چهارچوبی برای بررسی و شناخت این پدیده ارائه دهد.
◄تأملی مفهومی بر ناآرامی‌‏های شهریور تا آبان ۱۴۰۱/ مجتبی قلی‏‌پور
مفهوم‌‏پردازی پدیده‏‌های اجتماعی و سیاسی فقط اهمیت نظری و علمی ندارد، بلکه لازمۀ شناخت راهبردی دقیق و مواجهۀ کارآمد و عالمانۀ دستگاه سیاست‏‌گذاری و تصمیم‏‌گیری کشورها با این پدیده‏‌هاست. در این نوشتار، ابتدا به ضعف در مفهوم‌‏پردازی پدیده‏‌ها و رویدادهای اجتماعی و سیاسی که عامل زنجیره‏ای از نادرستی‏‌های شناختی و سوءمحاسبات راهبردی است اشاره و سپس تلاش می‏‌کنیم مفاهیم رقیب برای توصیف ناآرامی‏‌های اخیر کشور را ارزیابی و مفهوم یا مفاهیم دقیق‌‏تر از نظر علمی را پیشنهاد کنیم.
◄علل غافل‏‌گیری نظام‏‏‌های سیاسی در برابر جنبش‌‏های ناگهانی/ فرزاد پورسعید
چرا سامانه‌‏های شناختی نظام‌‏های سیاسی اغلب در برابر وقوع جنبش‏‌های ناگهانی غافل‏‌گیر می‌‏شوند؟ در این مقاله به این پرسش از منظر جامعه‏‌شناسی شناخت پاسخ می‌‏دهیم. اهمیت و ضرورت این مطالعه، به نیازی‏ بازمی‏‌گردد که نظام‌های سیاسی به پیش‌آگاهی‏‌ها و هشدارهای به‌موقع در خصوص بی‌ثباتی‌های محتمل ‌الوقوع و همچنین شناخت‌ها و ارزیابی‌‏های معتبر و دقیق از ماهیت و علل و عوامل بروز رخدادهای بی‌ثبات‌کننده دارند تا بتوانند در مواجهه با این رویدادها و یا پیش‌بینی و پیش‌گیری از آن‌ها اثربخش باشند و از تراکم، توالی و تقاطع بی‌ثباتی‌ها که می‌تواند به فروپاشی نظم مستقر منجر شود، جلوگیری کنند.
◄تحلیل جامعه‌شناختی ناآرامی‌های شهریور و مهر ۱۴۰۱/ سلمان صادقی‌زاده
ناآرامی‌های شهریور و مهر ۱۴۰۱ با آثار و پیامدهای ناخوشایند بسیاری همراه بود و از جهات مختلف به جامعۀ ایرانی صدماتی وارد کرد. اما این پدیده روی دیگری نیز داشت؛ فرا و ورای همۀ پیامدهای اجتماعی منفی و سلبی رویدادهای اخیر، می‌توان پیامدهای اجتماعی مثبت و ایجابی مهمی را نیز برشمرد. پیامدهایی که با التیام‌بخشی به سه ابرشکاف اجتماعی جامعۀ ایرانی، یعنی شکاف نسلی، شکاف قومی و شکاف جنسیتی، به افزایش سرمایه‌های اجتماعی انجامید و از این طریق توان اجتماعی را افزایش داد.
افزایش توان اجتماعی جامعۀ ایرانی با نوعی دگرگونی یا دگردیسی در صورت‌بندی نظام اجتماعی ایران معاصر همراه بوده است. نوشتار حاضر بر آن است که سیاست‌گذاری اجتماعی از این تحول اجتماعی عقب مانده است و با اتخاذ سیاست‌های نامتناسب فرصت لازم برای به روز رسانی سیاست‌ها در این مقطع زمانی را از دست داده است. بنابراین، در بخش نتیجه گیری و ارائه توصیه‌های راهبردی، نکات لازم در جهت اصلاح وضعیت یادشده بیان خواهد شد.
◄تحلیل و واکاوی سویه‌‏ها و ابعاد وقایع اعتراضیِ شهریور و مهر ۱۴۰۱ از منظر فضای مجازی و رسانه‏‌ای/ مؤسسه فرهیختگان قائم
در این نوشتار، با بهره‏‌مندی از نظرات صاحب‏‌نظران، فعالان و مدیران حوزه‌‏های رسانه، فضای مجازی و شبکه‌‏های اجتماعی، بر سویه‏‌ها و ابعادی خاص از وجوه رسانه‏‌ای و مجازی ناآرامی‏‌های اخیر، پرتو افکنده شده و علاوه بر تحلیل و آسیب‏‌شناسی وجوه مختلف این وقایع از منظر رسانه و فضای مجازی، راهبردها و راه‏کار‏هایی چند نیز پیشنهاد شده است.
◄واکاوی پویش اعتراضی ۱۴۰۱ از منظر جامعه‌‏شناسی و اقتصاد سیاسی/ علیرضا رحیمی
بررسی علمی و بی‏طرفانه ناآرامی‌‏های کنونی در ایران ضرورتی راهبردی برای امنیت ملی است. اگرچه داده‏‌های در دسترس کنونی برای یک واکاوی دانش‏‌پایه از رخ‏دادهای امروز بسنده نیست ولی می‌‏‏توان برپایه شناخت از روندهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی پیشین و شناسایی سوگیری این روندها، خوانشی آغازین از این رویدادها را ارائه کرد. گزارش زیر تلاش می‌‏کند با رویکردی جامعه‏‌شناختی (جامعه‏‌شناسی سیاسی) که به ابزارهای تحلیلی اقتصاد سیاسی آمیخته و به‏ میانجی نگرشی کلان و طبقاتی، به ریشه‏‌های ناآرامی‏‌های کنونی بپردازد و در پرتو آن، زمینه‌‏ها، بن‏‌مایه‏‌های نیروافزا و ویژگی‏‌های این روند اعتراضی را به نگرش درآورد.
◄جایگاه زنان در ناآرامی‌‏های اجتماعی اخیر/ وحیده احمدی
در ناآرامی‌‏ها و کنش‏‌های اعتراضی که از شهریور ۱۴۰۱ در پی مرگ دختر جوانی در گشت ارشاد روی داد، زنان به صورت بی‏سابقه‌‏ای کنش‏‌گر میدان بودند. آیا باید این کنش‌‏های اعتراضی را بخشی از جنبش فمینیستی زنان در راستای احقاق حقوق خود دانست؟ چرا زنان در این حد گسترده در این ناآرامی‏‌ها مشارکت کردند؟ زنان در جمهوری اسلامی چگونه به سوژه‏‌های سیاسی معترض و گاه ساختارشکن تبدیل شده‌‏اند؟ این گزارش با نگاهی راهبردی و آسیب‏‌شناسانه تلاش خواهد کرد به این پرسش‏‌ها پاسخ دهد.
◄مسئله قومیت و تجزیه‌طلبی در ناآرامی‌های شهریور-مهر ۱۴۰۱/ نوید کلهرودی
پس از فوت مهسا امینی در اواخر تابستان شاهد اعتراضات ادامه‌دار اما پراکنده و فاقد انسجامی در بیشتر نقاط کشور بودیم. کرد بودن مهسا امینی نیز در ابتدا این گمان را تقویت می‌کرد که شاید گروه‌های قوم‌گرا و تجزیه‌طلب در کردستان و حتی گروه‌های پان‌ترک قصد سوار شدن بر این ماجرا را داشته باشند اما مدعای نگارنده این است که اگرچه مانند هر اعتراض/ شورش دیگری به‌خصوص از سال ۱۳۹۶ تاکنون گروه‌های مختلف سیاسی تلاش کردند تا این جریان را به نفع خود مصادره کنند اما در مجموع اعتراضات اخیر اساساً ویژگی‌های قومی و تجزیه‌طلبانه نداشتند و حتی رسانه‌های رسمی نظام و حتی خود مقام معظم رهبری نیز چندان به نشر چنین دیدگاهی نپرداختند.
◄چالش‌های حقوقی سامان‌دهی تجمعات اعتراض‌آمیز در ایران/ پیمان حسنی
تجمع اعتراض آمیز ابزاری در دست مردم برای اعتراض به سیاست‌های دولت‌هاست. این حق چه در اسناد و کنوانسیون‌های بین‌المللی و چه در قوانین اساسی کشورها به عنوان یکی از حقوق شهروندی، متجلی است. بی‌تردید آزادی تجمعات تا زمانی که مسالمت‌آمیز باشد، مورد حمایت دولت‌ها و قوانین اساسی آن‌ها خواهد بود و به محض انحراف از مسیر اصلی خود، با واکنش‌های مقتضی مواجه خواهد شد. در این نوشتار چالش‌های حقوقی سامان‌دهی تجمعات اعتراض در حقوق ایران بررسی شده و در نهایت، توصیه‌های راهبردی در جهت سامان‌دهی بهتر این موارد ارائه خواهد شد.
◄ظرفیت‏‌های فرصت‏‌ساز ناآرامی‏‌ها و اعتراضات/ مهدی شاپوری
با وجود اینکه اعتراضات و ناآرامی‏‌ها ممکن است نظام‏‌های سیاسی و دولت‏‌ها را به چالش بکشند، اما ظرفیت‏‌های فرصت‏‌سازی نیز در درون خودشان دارند که می‌‏تواند در راستای کارآمدی و مشروعیت حکم‏رانی مؤثر باشد. در این نوشتار به ظرفیت‌‏های فرصت‏‌ساز عام اعتراض و انتقاد برای نظام‌‏های سیاسی و جوامع با نگاه به ناآرامی‌‏های اخیر در ایران پرداخته می‏‌شود.
◄نقش کنش‏‌های گفتاری و رفتاری کارگزاران و نیروهای میدانی در شکل‏‌گیری و کنترل ناآرامی‏‌ها/ سعید صادقی جقه
در ماه‏‌های اخیر به خاطر تشدید معضلات اقتصادی و انباشت مطالبات مختلف اجتماعی و سیاسی، مدیریت و کنترل میدانی تجمعات اعتراضی به وظیفه‏‌ای دشوار و خطیر تبدیل شده است. اگرچه نیروهای میدانی حافظ نظم و امنیت، عموماً تلاش می‏‌کنند تجمعات اعتراضی را با کمترین هزینه و حاشیه امنیتی مدیریت نمایند، اما هنگامی که دایره اعتراضات گسترش می‏‌یابد، مدیریت آن‏ها نیز پیچیده‌‏تر و دشوارتر می‏‌شود. مدیریت تجمعات و ناآرامی‏‌هایی که پس از فوت مهسا امینی شکل گرفت، از این نظر بغرنج‌‏تر است که در این مورد، نهاد انتظامی کشور، اصلی‌‏ترین مخاطب معترضین بوده است. نوشتار حاضر با تأمل در کنش‏‌های گفتاری و رفتاری مسئولان سیاسی و انتظامی و نیز کنش‌‏های میدانی نیروهای تأمین‏‌کننده نظم و امنیت، نقش آن عوامل را در شکل‏‌گیری و کنترل ناآرامی‏‌ها جستجو کرده و توصیه‏‌هایی برای بهبود این عرصه‏‌ها ارائه نماید.
◄سازوکار‌های ترمیم شکاف معترضان و نظام سیاسی پس از ناآرامی‌های اخیر/ سید‌علی مرندی
ناآرامی‌های اخیر را می‌توان در چارچوب مخالفت با مداخله‌گری حکومت در عرصه سبک ‌زندگی فهم کرد؛ به این معنا که معترضان احساس می‌کنند دولت حوزه خصوصی را به رسمیت نمی‌شناسد و به همین دلیل نیز به آن معترض‏اند و مصداق بارز این اعتراض را در مسئله «حجاب قانونی» و «گشت ارشاد» پیگیری می‌کنند. اعتراضات اخیر از جهت رادیکال‏بودن بی‌سابقه است و همین مسئله ضروت ترمیم شکاف‌ها را بیش از پیش روشن می‌سازد. این نوشتار پس از بررسی تفاسیر مختلف از ناآرامی‌ها و مشخص‏کردن موضع خود نسبت به این تفاسیر، عوامل شکاف را بررسی و راه‏کار‌هایی برای ترمیم شکاف میان معترضان و نظام سیاسی ارائه می‌کند.
◄چکمه نو، عقب‌گرد روزآمد سرویس‌های اطلاعاتی نظام سلطه: تحلیلی بر جنبش- اغتشاش شهریور- مهر ۱۴۰۱/ محمد صمدی
جنبش- اغتشاش شهریور- مهر ۱۴۰۱، دست ‌کم دارای دو چهره اساسی است که یک چهره‌ی آن ناشی از متغیرها، عوامل و یا بهتر است بگوییم متأثر از مسائل درون‌سیستمی است و چهره دیگر تحت تأثیر متغیرها، عوامل و یا مسائل برون‌سیستمی قرار دارد. همین‌گونه، چهره‌ای از آن به مسائل بنیادین و ریشه‌ای و راهبردی بازمی‌گردد. چهره دیگر تحت تأثیر عوامل شتاب‌دهنده و چهره نهایی در پوشش نتایج و پیامدها قابل رؤیت و مشاهده است. گزارش حاضر به تبیین این چهره‌‏ها می‏‌پردازد.
◄ناآرامی‌های ۱۴۰۱ و پدیده حمایت بین‌المللی از اعتراضات/ یاسر نورعلی‌وند
شاید برای نخستین بار در تاریخ تحولات سیاسی- اجتماعی ایران است که اعتراضات در کشور به سرعت «جنبه بین‌المللی و جهانی» پیدا می‌کند و در کانون توجه و کنش جامعه بین‌المللی و افکار عمومی جهان قرار می‌گیرد. حمایت‌های بین‌المللی در دو سطح دولتی و غیردولتی به حدی فراگیر و بی‌سابقه است که نمی‌توان تأثیرات و پیامدهای آن را در تحلیل وضعیت موجود ناآرامی‌ها و موقعیت بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران نادیده گرفت. از این رو، بررسی این پدیده و تأثیر آن بر اعتراضات و روندهای مرتبط با آن، موضوعی پراهمیت و راهبردی است که محور اصلی گزارش حاضر را تشکیل می‌دهد.
◄چشم‌انداز ناآرامی‌های ۱۴۰۱/ سیدمسعود موسوی
به دنبال مرگ مهسا امینی، ناآرامی‏‌های فراگیری در کشور صورت گرفت که هنوز با گذشت ۴۰ روز ، این ناآرامی‌‏ها ادامه دارد. تبیین چرایی وقوع این ناآرامی‎‌ها و چشم‌‏اندازی که برای آن می‌‏توان در نظر گرفت، هدف نوشتار حاضر است. در این راستا برآنیم در این مقاله ضمن بررسی نقش کنش‌‎گران مؤثر در این ناآرامی‌‎ها و پیش‏ران‌های مؤثر در آینده آن، سناریوهای مختلفی را که می‌‏توان برای آینده این ناآرامی‏‌ها در نظر گرفت، بررسی کنیم.
◄نگاه دیگران: ناآرامی‌های ایران در نگاه اندیشکده‌های خارجی/ همت ایمانی
در این نوشتار سعی بر آن داریم تا ضمن بررسی دیدگاه‌های مطرح‌‏شده در برخی از اندیشکده‌های تأثیرگذار خارجی در خصوص اعتراضات اخیر شهروندان ایرانی، به تجزیه و تحلیل اثرات آن بر سیاست خارجی ایران بپردازیم. در نهایت نیز پیشنهاداتی به تصمیم‌گیران کشور به منظور برون‌رفت از بحران فعلی ارائه خواهد شد.