مخاطبان فرهیخته و ایرانیان عزیز
نوروز بر شما، در هر جای این جهان که هستید، مبارک.
نوروز به مثابه آئین باستانی و آسمانی، فرصتی و دستوری برای «نو» شدن است و تکرار هر ساله آن نشان میدهد که «نو» بودِگی همواره باید درحال شدن باشد و انسان باید ماه به ماه، روز به روز و آن به آن، در پی «نو» شدن باشد. ما ایرانیان این «نو» شدگی را هنگامه بهار و به پیروی از طبیعت، در «نو»کردن جامه به عینیت میرسانیم و البته میدانیم که
این «نو» شدن تنها به تغییر جامه نیست و دگرگونی اصیلتر همانا «نو»شدن فکر و اندیشه و جان است.
پژوهشکده مطالعات راهبردی از زمان تأسیس خود تلاش کرده با مطالعه محیط امنیت ملی کشور، نوری بر جهان تاریک پیرامون کشورداران بتاباند و به «نو» شدن جامه و فکر کشورداری ایرانی بکوشد. به تمثیل میتوان «نو»شدن جامه حکومت را به «نو»شدن کارگزاران آن تفسیر کرد و «نو» شدن فکر و اندیشه آن را به دگرگونی در سیاستها و راهبردها تعبیر نمود. «نو» شدن جامه و فکر حکومت، در نظامهای سیاسی اقتدارگرا بر خلاف سنت نوروز است که آن به آن ما را به «نو»شدن میخواند، اما در مردمسالاریها این فرصت به شکلی قاعدهمند وجود دارد تا جامعه به «نو» شدن جامه و فکر نظام سیاسی بکوشد. سال ۱۴۰۰ به یمن مردمسالاریِ دینی نهادینهشده در جمهوری اسلامی ایران، این فرصت را برای «نو» شدن جامه و فکر نظام سیاسی توسط جامعه خردمند و باایمان ایرانی فراهم کرده است. انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی شهر و روستا را باید هنگامه نوروز سیاستی و کشوردارانه در بزنگاه تاریخی این سرزمین باشکوه فرهنگی به شمار آورد که جامه و فکر کشورداری ایرانی را از سطح کلان تا خرد به «نو»شدن میخواند. پژوهشکده مطالعات راهبردی بر این باور است که سال ۱۴۰۰ در آستانه قرن جدید شمسی، فرصتی است که مردمسالاری برآمده از مجاهدت جامعه خردورز و مؤمن ایرانی در سال ۱۳۵۷، برای تداوم «نو» شدن و اقتدار ایران سرفراز فراهم آورده است. نوروز سیاستی و کشورداری ایرانی نیز پیشاپیش بر شما مبارک باد.
