تفاوت “دیپلماسی اجبار” دولت ترامپ و بایدن در رابطه با ایران
جو بایدن، رئیس جمهور منتخب آمریکا، جیک سالیوان را بهعنوان مشاور امنیت ملی و ویلیام برنز را بهعنوان رئیس سازمان سیا انتخاب کرده است. این دو فرد در دولت اوباما از مقامات وزارت خارجه و شورای امنیت ملی آمریکا بودند که نقش بسیار مهمی در شکلگیری و هدایت مذاکرات هستهای با جمهوری اسلامی ایران ایفا کردند. آنها که کاملاً مخالف خروج دولت ترامپ از برجام بودند، در می ۲۰۱۹ در یادداشتی که در سایت مجله آتلانتیک (The Atlantic) با عنوان «ما مذاکرات موفقی با ایران انجام دادیم. رویکرد ترامپ کارساز نیست» منتشر کردند، سیاست دولت ترامپ در رابطه با ایران و برجام را مورد نقد قرار دادند. ایده اصلی آنها در این یادداشت این است که «دیپلماسی اجبار» (Coercive diplomacy) در رابطه با ایران در دوران اوباما موفق بوده، اما در دوران ترامپ کارساز نیست؛ چون ترامپ دیپلماسی را کنار گذاشته و فقط بر عنصر زور متمرکز شده است. در بخشی از این یادداشت آمده است: «یک سال بعد از ترک توافق هستهای ایران، دونالد ترامپ کارزار ریسکی و شوم “فشار حداکثری” را تشدید کرده است. او تلاش کرده این استراتژی را بهعنوان “دیپلماسی اجبار” جا بزند؛ که گویا هدف دستنیافتنی آن، توافقی بهتر است. اما تاکنون استراتژی او کاملاً مبتنی بر زور و نه دیپلماسی بوده است. دیپلماسی اجبار زمانی میتواند کارساز باشد که هر دو عنصر آن با دقت با هم هماهنگ شده باشند. اجبار بدون دیپلماسی میتواند منجر به خطاهای بزرگی در خاورمیانه شود. ما این را قبلاً دیدهایم». دو ویژگی مهم دیپلماسی اجبار در رابطه با ایران که سالیوان و برنز در لابهلای این یادداشت به آن اشاره کردهاند، عبارتند از: ۱٫ ارائۀ مشوق به طرف مقابل همزمان با اعمال فشار و ۲٫ تلاش برای ایجاد اجماع بینالمللی در راستای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هستهای.
We Led Successful Negotiations with Iran. Trump’s Approach Isn’t Working.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.